[ اُ لِ مُ تَ رَ فَ / فِ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) یکی از اصناف سه گانه ای که در فواتح علوم وضع کنند. صنف اول آنچه به هَلیّت تنها وضع کنند، و آن مبادی علم باشد، و آنرا مقدمات موضوعه خوانند، و خالی نبود از آنکه بنفس خود بَیّن بود یا نبود و اول از اولیات مجربات و امثال آن باشد و آنرا اصول متعارفه، و القضایا الواجب قبولها خوانند. (اساس الاقتباس ص ۳۹۵). و رجوع به اصول موضوعه شود.