اسکفه

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ اُ کُ فْ فَ ] (ع اِ) آستانه. اسکفةالباب؛ آستانهٔ در. (منتهی الارب). آستانهٔ زیرین. (مهذب الاسماء). چوب پائین آستانه که مردم بدان پا نهند، و چوب بالا را ساکف گویند.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش