[ اَ شَ ] (اِخ) ارزاس. والی مملکتی در جوار آبیسارِس بزمان اسکندر. آنگاه که اسکندر بهند سفر میکرد در کنار رود آسِه زین هفِس تیون را بساخت. در خلال این احوال ارزاس (ارشک) مزبور با برادر و ...
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ شَ ] (اِخ) اَرزاسِس. اسکندر وی را بجای ساتی بَرزَن والی آرتاکوان کرد. (ایران باستان ص ۱۶۵۴).
[ اَ شَ ] (اِخ) بیست وهفتم. رجوع به بلاش چهارم شود.
[ اَ شَ ] (اِخ) سیزدهم. رجوع به ارد اول شود.
[ اَ شَ ] (اِخ) شانزدهم. رجوع به ارد دوم شود.
[ اَ شَ ] (اِخ) ششم. رجوع به مهرداد اول شود.
[ اَ شَ ] (اِخ) گیو. از اشکانیان ارمنستان. (نام های ایرانی تألیف یوستی ص ۴۱۲) (ایران باستان ص ۲۴۲۳).
[ اَ شَ ] (اِخ) نهم. رجوع به مهرداد دوم شود.
[ اَ شَ ] (اِخ) هشتم. رجوع به اردوان دوم شود.
[ اَ شَ ] (اِخ) یازدهم. رجوع به فرهاد سوم شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.