ابورکوه
معنی
[ اَ رَ وَ / رِ وَ / رُ وَ ] (اِخ) از
احفاد هشام بن عبدالملک. او به سال ۳۷۷
هـ . ق. بر حاکم بامراللََّه خروج کرد و جمعی
بسیار بر او گرد آمدند و وی برقه را تسخیر
کرد و حاکم جیشی بتدمیر او فرستاد و
ابورکوه آن سپاه بشکست و صعید را نیز
متصرف گشت. بار دیگر خلیفه لشکری
بزرگ بمقابل او گسیل کرد و او بدان جنگ
مغلوب و مقتول شد.