[ اَ بو بَ ] (اِخ) ابن عربی محیی الدین محمدبن علی حاتمی طائی. رجوع به ابن عربی محیی الدین... شود.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت ابن عمار محمد، شاعر اندلسی. رجوع به ابن عمار ابوبکر محمد... شود.
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت ابن قریعه محمدبن عبدالرحمن. رجوع به ابن قریعه... شود.
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت ابن قوطیه محمدبن عمر اندلسی. رجوع به ابن قوطیه... شود.
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت ابن کامل احمدبن کامل بن خلف بن شجره. رجوع به ابن کامل احمد... شود.
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت ابن کثیر عبداللََّه، یکی از قراء سبعه. رجوع به ابن کثیر... شود.
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت ابن لال احمدبن علی. رجوع به ابن لال... شود.
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت ابن مقسم محمدبن حسن. رجوع به ابن مقسم ابوبکر... شود.
[ اَ بو بَ ] (اِخ) کنیت ابن منذر. رجوع به ابن منذر ابوبکر... شود.
[ اَ بو بَ ] (اِخ) ابویحیی. چهارمین از سلسلهٔ مرینی بمراکش. فرزند عبدالحق مؤسس سلسلهٔ مزبوره. او پس از برادران خویش ابوسعید عثمان و ابومعروف بامارت رسید و با موحدین و دیگر امرا چندین ح ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.