[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن ابراهیم وراق عابی. او راست: شرح کتاب شهاب الأخیار محمدبن سلامة.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن اخشید. اخشید به سال ۳۳۴ هـ . ق. درگذشت و دو پسر صغیر برجای ماند به نام ابوالقاسم و ابوالحسن. و ابوالمسک کافور غلام حبشی اخشید که سمت اتابکی ابوالقاسم داشت پس از ا ...
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن اماجور عبداللََّه. او راست: جوامع احکام الکسوف و القرانات. و رجوع به ابن اماجور ابوالقاسم عبداللََّه... شود.
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن بابک. رجوع به عبدالصمدبن منصوربن حسن بن بابک و رجوع به ابن بابک... شود.
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن برهان. رجوع به عبدالواحدبن علی معروف به ابن برهان... و رجوع به ابن برهان ابوالقاسم... شود.
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن البزری. عمربن محمدبن عکرمهٔ جزری فقیه شافعی امام جزیرهٔ ابن عمر. رجوع به ابن بزری... شود.
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن راوند. رئیس صنف راوندیه از فرقهٔ عباسیه. (مفاتیح العلوم خوارزمی).
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن سلام بغدادی. او راست: المسند.
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن سمج یا سمح. اصبغ بن محمد. رجوع به ابن سمج یا سمح و رجوع به اصبغ بن محمد... شود.
[ اَ بُلْ سِ ] (اِخ) ابن سهلویه ملقب به قشور. از متکلمین معتزله از اصحاب ابوهاشم عبدالسلام بن محمر الجبّائی المعتزلی. و ابوالقاسم استاد ابوعبداللََّه حسین بن علی بن ابراهیم معروف به کاغذی ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.