[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) قریه ای بیک فرسنگی شمال غربی احمد حسین قصبهٔ ناحیهٔ لیراوی دشت، بفارس.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن ابی بکر. رجوع به ابن ابی بکر شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن ابی الحسن سامری. او راست: کتاب تاریخ.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن برهان. رجوع به ابن برهان ابوالفتح... شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن التعاویذی. رجوع به ابن تعاویذی ابوالفتح... شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن جنی. رجوع به ابن جنی... شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن فوزجه. رجوع به ابن فوزجه... شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن قادوس.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن قلاقس. رجوع به ابن قلاقس شود. در کشف الظنون و ابن خلکان و دیگران کنیت او را ابوالفتوح گفته اند.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن مقشر. رجوع به ابن مقشر شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.