ابن هود
معنی
[ اِ نُ ] (اِخ) ابوعلی حسن بن
عضدالدوله. از امیرزادگان بنی هود اسپانیا.
مولد او مرسیه به سال ۶۲۴ هـ . ق. وی در
علوم فلسفی و ادبی و تصوف بارع بود و
میان تصوف و فلسفه جمع کرد چنانکه ابن
رشد بین حکمت و شرع. عاقبت بمشرق
شد و پس از ادای فریضهٔ حج در حجاز و
یمن و شام بنوبت روز میگذاشت تا۶۹۷ به
دمشق درگذشت.