ابن عمر
معنی
[ اِ نُ عُ مَ ] (اِخ) ابوعبدالرحمن
یعقوب مغربی. از رجال دولت بنی حفص و
حاجب ابوالبقا خالدبن ابی زکریا بود و ابن
عمر برای ابوبکر برادر ابوالبقا در شهر
قسنطینه بیعت گرفت و او در اوائل مائهٔ
هشتم هجری در تونس و جزائر و طرابلس
غرب مصدر و منشأ وقائع سیاسی بسیاری
گردید و به سال ۷۱۹ هـ .ق . وفات کرد.