(بِ تَ) (مص م.) نهفتن، پوشیده داشتن.
فرهنگ فارسی معین
۱. جای نهفتن؛ محل پنهان شدن؛ خلوتگاه. ۲. = مستراح: نه همی بازشناسند عبیر از سرگین / نه گلستان بشناسند ز آبشتنگاه (قریع‌الدهر: شاعران بی‌دیوان: ۳۳۳).
فرهنگ فارسی عمید
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.