بافت آهکیشده و شفافی که عاج دندان را در قسمت تاج میپوشاند
۱. نوعی شیشۀ رنگی، بهویژه سبز برای ساختن ظروف. ۲. نوعی رنگ یا لعاب آبیرنگ برای نقاشی و تزیین ظرفهای طلا و نقره. ۳. (زیستشناسی) پوستۀ سفیدرنگ روی دندان که محافظ دن ...
فرهنگ فارسی عمید
(اِ) آبگینه. (ناظم الاطباء) (برهان) (منتهی الارب) (صحاح الفرس) (آنندراج). شیشه. آبگینه. (فرهنگ نظام). آبگینهٔ سپید. (ناظم الاطباء). زجاج ابیض. (تذکرهٔ ضریر انطاکی، ذیل کلمهٔ حجل). میناء. (من ...
لغتنامه دهخدا
(اِ) گیاهی است زینتی از تیرهٔ مرکبان که یکساله است و بوته اش ممکن است به ارتفاع ۱ تا ۲ متر نیز برسد. در حدود ۲۰۰ گونه دارد که اکثر دارای گلهای سفیدرنگ یا آبی هستند این گیاه بوسیلهٔ تخم ها ...
(اِخ) شهرکی است. مرکز بخش میناب از شهرستان بندرعباس است. ارتفاعش از سطح دریا ۱۷۵ متر است و در انتهای کوهستان و ابتدای دشت مجاور تپه ای واقع است و رودخانهٔ میناب از مغرب آن میگذرد. هوایش گ ...
(اِخ) رودخانه ای است که آب آن اکثر قراء بخش میناب را تأمین میکند. این رودخانه از کوه های صوغان و گلاشکرد و بشاکرد و منوجان سرچشمه میگیرد و از مغرب شهر کوچک میناب میگذرد و این شهر را نیز مش ...
[ نَ / نِ ] (اِ مرکب) قصر آرایش شده از آینه. آینه خانه. (ناظم الاطباء). شیشه خانه. (آنندراج). خانه ای که دیوارها و سقف آن شیشه کاری شده باشد. و رجوع به مینا شود. - میناخانهٔ افلاک؛ کنایه ...
ذراتی با درخشش شیشهای که پس از الک کردن آرد گندم دوروم در غربال باقی میماند [علوم و فنّاوری غذا]
واژههای مصوب فرهنگستان
(نف مرکب) میناسازنده. آنکه نقره و طلا را مینا میکند. (ناظم الاطباء). آنکه میناکاری میکند. (فرهنگ فارسی معین). میناکار. رجوع به میناکار شود.
[ سُ ] (ص مرکب) سیاه سم. (ناظم الاطباء) (برهان). || سبزسم. (ناظم الاطباء) (برهان). با سمی به رنگ مینا: این عجب نیست بسی، کز اثر لاله و خوید گفتی آهوبره میناسم و بیجاده لب است. انوری (دی ...
[ نِ وِ ] (ن مف مرکب) نوشته شده با مینا. نوشته شده با خط سبز. (از حاشیهٔ اقبالنامه چ وحید ص ۱۸۳): نهاده بر آن فرش میناسرشت یکی لوح یاقوت مینانوشت. نظامی (اقبالنامه).
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.