[ اَ ] (اِخ) یا اجیرالأجیر. سمعانی در انساب آرد: ماعرفت بهذا الوصف احداً الا فی تاریخ نسف من جمیع ابی العباس المستغفری قال اجیرالأجیر غیر منسوب الیه کان اجیر طفیل بن زید التمیمی فی بیته ا ...
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ ] (ع اِ) زبانهٔ آتش.
[ اُ اُ کَ دَ ] (مص مرکب) تنحنح.
[ اَ بِ ] (ع اِ) جِ اَحبش. گروههای سیاهان.
[ اَ ] (ع اِ) جِ اُحبوش. جماعات مردم از هر قبیله. || اوباش. || حبشه. (دمشقی).
[ اِ جَ ] (ع مص) درخت حاج رویانیدن زمین.
[ اِ ] (از یونانی، اِ) احیدیا. به یونانی افعی است. (تحفهٔ حکیم مؤمن).
[ اَ ] (ع اِ) جِ اُحدوثة. افسانه ها. سخنها. || جِ حَدیث. روایات. آثار. اخبار. || چیزهای نو. - احادیث مرفوعه. رجوع به مرفوعه شود. - احادیث موضوعه. رجوع به موضوعه شود.
[ اِ رَ ] (ع مص) رجوع به احاره شود.
[ اَ رِ ] (ع اِ) جِ حَرّ. گرماها.
[ اَ سِ ] (اِخ) کوههائی است قرب احسن بین ضریه و یمامة. و ابوزیاد گفته احاسن از کوههای بنی عمروبن کلاب است. (معجم البلدان).
[ اِ طَ ] (ع مص) اِحاطت. گرد چیزی درآمدن. (تاج المصادر). گرد چیزی برآمدن. (زوزنی). گرد چیزی گرفتن. فروگرفتن. تأثف. فرازگرفتن چیزی را. (صراح): و ثمرهٔ این اعتراف و رضا آن است که احاطه کند ...