چکیده فارسی
پیوند کبد در یک بیمار جوان مبتلا به سندرم کارسینوئید شدید و مقاوم
چکیده هدف گزارش نقش پیوند کبد در مدیریت سندرم کارسینوئید مقاوم به درمان. MethodsWe سیر بالینی، بیوشیمیایی، رادیوگرافی، و ویژگی های هیستوپاتولوژیک یک بیمار مبتلا به سندرم کارسینوئید مقاوم به درمان شدید را به دلیل یک تومور نورواندوکرین سلول انتروکرومافین متاستاتیک به خوبی تمایز یافته از ژژونوم توصیف می کنیم. ما همچنین ادبیات پیوند کبد را در این زمینه مرور و خلاصه می کنیم. نتایج یک بیمار 18 ساله با سابقه 3 ساله تپش پیشرونده، گرگرفتگی، درد شکم و اسهال مراجعه کرد. مطالعات تصویربرداری اولیه ضایعات متعدد کبدی کیستیک را نشان داد. بیوشیمی افزایش سطح 5-هیدروکسی ایندولاستیک اسید (5-HIAA) ادرار 24 ساعته را تأیید کرد. او با آنالوگ های سوماتواستاتین و سپس برداشتن جزئی روده کوچک تحت درمان قرار گرفت. پنج جلسه آمبولیزاسیون کبد و تشدید آنالوگ های سوماتوستاتین نتوانست علائم او را کنترل کند یا سطح 5-HIAA ادرار را عادی کند. تصویربرداری مقطعی بیماری را فقط در کبد تشخیص داد. به دلیل بدتر شدن تدریجی علائم، پیوند کبد به عنوان یک گزینه درمانی در سن 21 سالگی ارائه شد. یک سال پس از عمل، وضعیت او از نظر بالینی و بیوشیمیایی با حداقل بیماری خارج از کبد بهبود یافت. نتیجهگیری پیوند کبد یک گزینه درمانی بالقوه در بیماران منتخب مبتلا به سندرم کارسینوئید مقاوم به درمان است.
چکیده انگلیسی
Liver Transplantation in a Young Patient with Severe and Refractory Carcinoid Syndrome
ABSTRACT Objective To report the role of liver transplantation in the management of refractory carcinoid syndrome. Methods We describe the clinical course, biochemical, radiographic, and histopathologic features of a patient with severe refractory carcinoid syndrome due to a metastatic well-differentiated enterochromaffin cell neuroendocrine tumor of the jejunum. We also review and summarize the literature on liver transplantation in this setting. Results An 18-year-old patient presented with a 3-year history of progressive palpitations, flushing, abdominal pain, and diarrhea. Initial imaging studies demonstrated multiple cystic liver lesions; biochemistry confirmed elevated 24-hour urinary 5-hydroxy-indolacetic acid (5-HIAA) levels. She was managed with somatostatin analogues followed by a partial small-bowel resection. Five sessions of liver embolization and escalating somatostatin analogues failed to control her symptoms or normalize urinary 5-HIAA levels. Cross-sectional imaging detected disease only in the liver. Due to progressively worsening symptoms, liver transplantation was offered as a therapeutic option at age 21 years. One year following the procedure, her condition improved clinically and biochemically with minimal disease outside the liver. Conclusion Liver transplantation represents a potential therapeutic option in selected patients with refractory carcinoid syndrome.