[ گَ / گُو هَ شُ ] (نف مرکب) شمارندهٔ گوهر. || گوهرشناس. جواهرشناس : که هر گوهری را درم سی هزار بدادی بها مرد گوهرشمار.فردوسی. رجوع به گوهرشناس شود.
لغت‌نامه دهخدا
اسم: گوهرشید (دختر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: go (w) har šid) (فارسی: گوهرشید) (انگلیسی: goharshid) معنی: گوهری درخشان چون خورشید، گوهر درخشان، مروارید روشن، گوهر و نژاد پاک، ( به مجاز ...
فرهنگ واژگان اسم‌ها
[ گَ / گُو هَ فَ / فِ ] (نف مرکب) گوهرافشان. گوهرپاش. گوهرریز. جواهرریز. جواهر نثارکننده : همه ساله گوهر فشانی ز دو کف همانا که تو ابر گوهرفشانی.فرخی. - آب گوهرفشان؛ آب حیات بخش. بخشندهٔ ...
اسم: گوهرناز (دختر) (فارسی) (تلفظ: go (w) har nāz) (فارسی: گوهرناز) (انگلیسی: gowhar-naz) معنی: دارای غمزه و کرشمه، [گوهر = ( به مجاز ) نهاد و سرشت، هر شخص یا چیز والا و نفیس، ناز = کرشمه، ...
[ گَ / گُو هَ نِ ] (ص مرکب) به معنی گوهرنشان. گوهرپاش. گوهرریز. (از آنندراج). کسی که جواهر نثار میکند. (ناظم الاطباء). رجوع به گوهرفشان شود.
[ گَ / گُو هَ نِ ] (نف مرکب) نشانندهٔ گوهر و دُرّ. || (ن مف مرکب) گوهرنشانده. گوهر که در آن به کار رفته باشد. که در او گوهر نشانده باشند: چنین زیور نغز گوهرنشان به نوشابه دادند گوهرکشان. ...
[ گَ / گُو هَ نِ / نَ ] (ص مرکب) دارای نهاد گوهری : چو گوهرنهاد است و گوهرنژاد خطرناکی گوهر آرد به یاد.نظامی.
[ گَ / گُو هَ نِ ] (حامص مرکب) عمل گوهرنگار. رجوع به گوهرنگار شود.
پاشندۀ گوهر؛ گوهرافشان.
فرهنگ فارسی عمید
[ گَ / گُو هَ پَ سَ ] (نف مرکب) کسی که گوهر پسندد. جواهرپسند. گوهرپرست. گوهری : مرا با چنین گوهر ارجمند همی حاجت آید به گوهرپسند.نظامی. چو شه دید در گوهر دلپسند پسندیده شد کار گوهرپسند.نظا ...
[ گَ / گُو هَ ] (اِخ) نام محلی است در فاصلهٔ چهار فرسخ و نیم شمال باشت. (فارسنامهٔ ناصری ص ۲۷۱).
[ گَ / گُو هَ کَ / کِ ] (حامص مرکب) عمل گوهرکش. حمل گوهر: غنی کرد گردنکشان را ز گنج ز گوهرکشی لشکر آمد به رنج.نظامی. مکلل به گوهر قبایی پرند چو پروین به گوهرکشی ارجمند.نظامی.