[ دَ / دُ شَ ] (اِ مرکب) جامه ای که در آن رختخواب و بستر پیچند. (ناظم الاطباء). چادر رختخواب؛ چارشب. چارچب : راحت میخوارگان از پرتو ماهست و بس بسته در چادرشب مهتاب رختخواب را. تأثیر (از ...
لغتنامه دهخدا
[ دَ / دُ فِ گَ ] (اِ مرکب) قسمی از خیمه. (ناظم الاطباء).
[ دَ / دُ نَ ] (ص نسبی) منسوب به چادر نماز. زنی که چادرنماز بسر گذارد. زن که چادرنماز حجاب اوست. پارچهٔ چادرنمازی. پارچه ای مناسب برای چادرنماز.
خیمههای تیرهرنگ که صحرانشینان و دامداران در صحرا برای خود برپا میکنند؛ سیاهخیمه؛ سیاهخانه؛ سیهخانه؛ چادر سیاه.
فرهنگ فارسی عمید
[ زَ / زِ دَ / دُ ] (اِ مرکب) کنایه از فلک باشد. (آنندراج). کنایه از آسمان و فلک است. (برهان).
چادری که برای اقامت موقت بر روی یدک برپا و به پشت وسیلۀ نقلیۀ جادهای وصل میشود [گردشگری و جهانگردی]
واژههای مصوب فرهنگستان