(فَ جْ) [ ع. ] (اِ.)سپیدی صبح، سپیده دم.
فرهنگ فارسی معین
[ فَ جَ ] (ع اِمص) بخشش. || جوانمردی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد): هو من اهل الفجر لا من اهل الفجور. (اقرب الموارد). || مردی و احسان. (منتهی الارب). معروف. (اقرب الموارد). || بسیاری ...
لغت‌نامه دهخدا
اسم: فجر (دختر) (عربی) (طبیعت، مذهبی و قرآنی) (تلفظ: fajr) (فارسی: فَجر) (انگلیسی: fajr) معنی: نوری که از مدتی پیش از طلوع خورشید به زمین می تابد، سپیده ی صبح، فلق، سوره ی هشتادو نهم از قرآ ...
فرهنگ واژگان اسم‌ها
[ فَ رَ تُلْ ] (اِخ) موضعی است. (منتهی الارب).
(فَ جَ رَ یا رِ) [ ع. فجرة ] (ص.) جِ فاجر.۱- بدکاران، بدکرداران.۲- زناکاران.
[ قُ رْ نِ فَ ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) صلوة فجر. نماز بامداد: {/Bوَ قُرْآنَ اَلْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ اَلْفَجْرِ کََانَ مَشْهُوداً. ۸-۱۵۱۷:۷۸/}(قرآن ۱۷/۷۸).
ماده‌ای که باعث انفجار می‌شود [علوم نظامی]
واژه‌های مصوب فرهنگستان
ماده‌ای که با توان و شدت بسیار منفجر می‌شود [علوم نظامی]
[ مُ جِ ] (ع ص) وقت فجر درآینده و گویند: انت مفجر الی طلوع الشمس. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
[ مَ جَ ] (ع اِ) موضع آب زهیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج).
[ مَ جَ رَ ] (ع اِ) موضع آب زهیدن. || زمین هموار که در آن رودبارها روان گردد. ج، مفاجر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد).
[ مُ فَ جَ ] (ع اِ) جای روان شدن آب. آن جای که سیل جاری گردد. (از اقرب الموارد). || منفجرالرمل؛ راه ریگ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). راهی که در رمل باشد و گویند. سرنا فی منفج ...