[ نَ / نِ رُو شَ کَ دَ ] (مص مرکب) کنایه از آخر شدن. به انتهاء شدن. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). معمولاً این مصدر برای به انتهاء رسیدن عمر بکار میرود زیرا شعلهٔ شمع و چراغ که پس از آن خامو ...
لغتنامه دهخدا
[ وَ شِ ] (نف مرکب) مستشرق، عارف بمعارف ملل شرق، دانا بفرهنگ شرق.
[ خَ بَ شَ / شِ دَ ] (مص مرکب) اطلاع بر امری پیدا کردن. خبری را شنیدن. بخبری راه بردن. شنیدن خبر چیزی : آمدند از خبر شنیدن او صدهزار آدمی بدیدن او. نظامی. || علم حدیث گوش کردن. آموختن حد ...
شناختن خداوند و ایمان به او؛ دینداری.
فرهنگ فارسی عمید
[ خَ شَ دَ / دِ ] (حامص) عمل خراشیدن. حالت خراشیدن. حالت پذیرش خراش کردن.
[ خُ دَ / دِ شِ ] (نف مرکب) نکته گیر. نکته شناس. خرده گیر.
[ خُ دَ / دِ نِ گَ رِ ] (حامص مرکب) کوتاه نظری. چشم تنگی. تنگ چشمی. (یادداشت بخط مؤلف).
[ خُ شَ ] (ص نسبی) منسوب به خرشنه که از بلاد شام است. (از انساب سمعانی).
[ خَ شَ دَ / دِ ] (نف) خراشنده. (یادداشت بخط مؤلف).
[ خَ شَ دَ / دِ ] (حامص) خراشندگی. (یادداشت بخط مؤلف).
[ خَ شَ دَ ] (مص مرکب) پوشیدن خشن [ که نوعی پارچه است ] . (یادداشت بخط مؤلف): همه دل گوهر و رخ کرده حلی وار چو تیغ تن خشن پوش چو سوهان بخراسان یابم. خاقانی. || کنایه از منافق بودن و نفاق ...
ویژگی گیاهی که برگهای خشن دارد [کشاورزی - علوم باغبانی]
واژههای مصوب فرهنگستان