[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) جنیدبن العلاء. ابواسامه از او روایت کند.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) حیان بن عمیر. از روات حدیث است.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) زیاد. مولی بنی کلاب. او از حسن روایت کند.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) سالم. کاتب هشام بن عبدالملک. رجوع به سالم... شود.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) صاعدبن حسن بن عیسی اللغوی، مولیی بغدادی. او راست: کتاب فصوص. و رجوع به صاعد... شود.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) الطبیب. طبیبی بروزگار بویهیان و مصاحب ملوک آل بویه در سفر و حضر آنان. و ظاهراً بزمان سلطان الدوله در شیراز میزیسته است. رجوع به تاریخ الحکماء قفطی چ لیپزیک ص ۴۱۱ شود ...
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) عبدالرحمن بن امین. از روات حدیث است.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) عبدالرحمن بن العلاء. از ابی سعید مولی بنی هاشم روایت کند.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) عبیس بن محمدبن عبیس شوکانی. از مردم شوکان، شهری میان سرخس و ابی ورد. رجوع به عبیس... شود.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) عطاءبن یعقوب الکاتب معروف بناکوک. رجوع به عطاء... شود.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) عقبةبن مغیرة الشیبانی. از روات حدیث است.
[ اَ بُ ل عَ ] (اِخ) علیلة ربیع بن بدر. از روات حدیث است.