[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) احمدبن عضدالدولهٔ دیلمی از دختر ماناذر پسر جستان.
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) احمدبن علی بن القاضی الرشید ابی اسحاق ابراهیم بن محمدبن الحسین بن الزبیر الغسانی الاسوانی. رجوع به ابن زبیر ابوالحسین احمد... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) احمدبن محمدبن احمد فقیه شافعی. رجوع به ابن قطان ابوالحسین احمد... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) احمدبن محمدبن عبداللََّه بن هارون. رجوع به احمد... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) ثابت بن اسلم بن عبدالوهاب. رجوع به ثابت... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) جعفربن محمدبن خالدبن ثوابه. رجوع به جعفر... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) سالبةبن ابراهیم. یکی از مشایخ صوفیه بمائهٔ چهارم هجری، از مردم شیراز. او از اصحاب ابومسلم فسوی است و شیخ عباس هروی شاگرد اوست. در سال ۴۷۳ هـ . ق. درگذشت. رجوع به ...
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) سراج بن عبدالملک بن سراج. رجوع به سراج... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) سعیدبن ابراهیم البرتی نصرانی کاتب. رجوع به سعید... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) سعیدبن هبةاللََّه بن الحسن الراوندی. رجوع به سعید... شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) صفوانی. محدث است. رجوع به حبیب السیر ج ۲ ص ۴۰۵ شود.
[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) عبدالباقی حافظ بغدادی. رجوع به ابن قانع حافظ ابوالحسین... شود.