(مُ تَ ذَ) [ ع. ]۱- (اِمف.) در دسترس همگان.۲- فرومایه، پیش پا افتاده، بی ارزش.
فرهنگ فارسی معین
[ مُ تَ ذَ ] (ع ص) نعت مفعولی از ابتذال. که همه گفته اند. که بسیار گفته اند. که بسیار شنوده اند. شعری یا مضمونی یا کلامی مبتذل، آنکه بسیار گفته شده باشد آنکه بسیار شنیده شده باشد. (یادداشت ...
لغت‌نامه دهخدا
[ مُ تَ ذَ لَ ] (ع ص) تأنیث مبتذل: تشبیهات مبتذله. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به مبتذل شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.