(کَ مَ) [ ع. کرامة ] (مص ل.) سخاوت، جوانمردی، بخشندگی.
فرهنگ فارسی معین
۱. (تصوف) کاری خارق‌العاده که توسط اولیا و صالحان انجام می‌گیرد. ۲. بزرگی و ارجمندی؛ داشتن صفات نیک. ۳. سخاوت و بخشندگی. ۴. (اسم) [قدیمی] هدیه؛ تحفه.
فرهنگ فارسی عمید
اسم: کرامت الله (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: ke(a)rāmatollāh) (فارسی: کرامت‌الله) (انگلیسی: keramatollah) معنی: بزرگی و بخشندگی خداوند
فرهنگ واژگان اسم‌ها
(~. فَ دَ) (مص ل.) بخشیدن، عفو کردن.
[ کَ مَ ] (ص مرکب) که در بزرگواری و عزت و کرامت مکان دارد: ملازمان آستان کرامت آشیان مبتهج و شادمان. (حبیب السیر ج ۳ ص ۳۲۳).
لغت‌نامه دهخدا
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.