(یَ) [ ع. عاریة ] (اِ.) آن چه که داده یا گرفته شود به شرط بازگرداندن.
فرهنگ فارسی معین
به وام دادن
فرهنگ واژههای سره
[ یَ ] (ص نسبی) منسوب است به عاریت و آنچه به عاریت باشد و آنچه به عاریت ستانند و آنچه را بقاء نباشد چون زندگی و غیره : به عمر عاریتی هیچ اعتماد مکن که پنج روز دگر میرود به استعجال.سعدی. ...
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.