(طَ وَ) [ ع. طراوة ]۱- (مص ل.) تر و تازه شدن.۲- (اِمص.) تازگی.
فرهنگ فارسی معین
[ طَ وَ ] (ص مرکب) (از: بی + طراوات) پژمرده و خشک. (آنندراج). رجوع به طراوت شود.
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.