(خَ س ِ) [ ع. خلسة ]۱- (اِمص.) ربودگی.۲- (اِ.) فرصت مناسب.
فرهنگ فارسی معین
۱. حالتی بین خواب و بیداری که بر اثر فضایی خوشایند ایجاد میشود. ۲. (تصوف) حالت بین خوابوبیداری شخص عارف و صوفی.
فرهنگ فارسی عمید
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.