[ اَ یِ ] (اِخ) دهی است از بخش مرکزی شهرستان مراغه با ۲۶۰ تن سکنه. آب آن از قنات و چشمه و محصول آن غلات، کشمش، بادام و حبوب است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۴).
لغت‌نامه دهخدا
[ یَ ] (اِ) غم و اندوه. || رنج و سختی. (ناظم الاطباء) (شعوری ج ۲ ص ۱۰۰).
(اِخ) بیست ویکمین از خانان اوزبک خیوه (از ۱۱۲۷ تا هزار و یکصد و چهل و اندی هـ . ق.). (یادداشت مؤلف).
(اِخ) دهی است از بخش حومهٔ شهرستان قوچان. سکنهٔ آن ۳۱۵ تن. آب آن از چشمه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج ۹).
[ یِ نَ / نِ ] (اِ) از انواع ورم و آن مبدء شقاقلوس است. رجوع به ذیل تذکرهٔ داود ضریر انطاکی چ مصر ص ۱۸۶ شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.