(وَ)(اِ.)۱ - شعلة آتش.۲- روشن، فروغ.
فرهنگ فارسی معین
[ وَ ] (اِ) شعلهٔ آتش. (آنندراج) (برهان) (از ناظم الاطباء): آتش عشق چون شود پنهان کز زبانم کشد زبانه وراغ. فرقدی (از آنندراج و انجمن آرا). - وراغ ور؛ شعله ور. (از ناظم الاطباء). || روشن ...
لغت‌نامه دهخدا
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.