۱. چوب‌بستی که تاک انگور را روی آن می‌خوابانند؛ آونگ یا جایی که انگور را از آن آویزان می‌کنند: همه وادیج پرانگور و همه جای عصیر / رنج ورزید کنون بربخورد برزگرا (شاکر: شاعران بی‌دیوان: ۴۵ حاشیه). ۲. شاخۀ تاک.