۱. فروپیچیدن. ۲. درنوردیدن؛ نوردن.
فرهنگ فارسی عمید
[ نَ وَ تَ ] (مص) پیچیدن. (غیاث اللغات) (برهان قاطع) (آنندراج). درنوردیدن. (برهان قاطع). نوردیدن. (غیاث اللغات). لای چیزی پیچیدن : چو آن خرد را سیر دادند شیر نوشتندش اندر میان حریر.فردوسی ...
لغت‌نامه دهخدا
[ بَ یَ نِ وِ تَ ] (مص مرکب) کنایه از هیچ انگاشتن و کار بی مقدار و بی اثر کردن و ضایع ساختن کاری و کار بیهوده و بی فایده کردن. (برهان). و رجوع به یخ شود.
[ خَ نِ وِ تَ ] (مص مرکب) تقدیر کردن. مقدر ساختن. سرنوشت قرار دادن : ترا آسمان خط بمسجد نوشت نزن طعنه بر دیگری در کنشت. سعدی (بوستان).
(دَ. نِ وِ تَ) (مص م.) درنوردیدن.
فرهنگ فارسی معین
[ عَ نِ وِ تَ ] (مص مرکب) نوشتن پیمان و قرارداد. معاهده نوشتن. عهد نبشتن.
(~. نِ وِ تَ) (مص م.) طی کردن، درنوردیدن.
[ فُ نِ وِ تَ ] (مص مرکب) نوشتن. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به نوشتن شود.
[ مَ / مِ نِ وِ تَ ] (مص مرکب) مکتوب نوشتن به کسی. (ناظم الاطباء). رجوع به نامه و شواهدی که در ذیل معانی اول نامه مذکور افتاده شود.
[ نَ وَ تَ ] (مص مرکب) طی کردن دشت و بیابان. بادیه پیمودن. هامون بریدن. به دشت و بیابان رفتن : ندانی که سعدی مکان از چه یافت نه هامون نوشت و نه دریا شکافت. سعدی (بوستان).
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.