(اِ.) نعره، فریاد، بانگ بلند.
فرهنگ فارسی معین
(اِ) رود با بانگ و سهم. (لغت فرس اسدی). رودخانه ای است با نهیب و شور بسیار. (برهان قاطع) (آنندراج). نام رودخانه است. (انجمن آرا): ما برفتیم و شده نوژان و کحلان پس ما به شبی گفتی تو کش سل ...
لغت‌نامه دهخدا
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.