[ دَ ] (ص لیاقت) نیاگاهانیدنی. ناگاهانیدنی.
لغت‌نامه دهخدا
[ دَ / دِ ] (ن مف مرکب) ناگاهانیده. مقابل آگاهانده.
(ق مرکب) ناگهان : گذر کرد از آن سوی خرگاهیان به تاتار زد خیمه ناگاهیان. اسدی (گرشاسب نامه).
[ دَ ] (مص منفی) ناآگاهیدن. آگاه نکردن.
[ دَ ] (ص لیاقت) مقابل آگاهیدنی. رجوع به آگاهیدنی شود.
[ بِ ] (اِ مرکب) جایگاه. جای بنا: ز بلغار بگذر که از کار اوست بناگاه اصلش بن غار اوست.نظامی.
= ناگاه * به‌ناگاه
فرهنگ فارسی عمید
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.