[ اُ تُ ] (ص مرکب) غیرمحکم. (شعوری). سست. ناپایدار. بی ثبات نامطمئن. ناخاطرجمع. بی اعتبار: هرط فی الکلام؛ سخن نااستوار و ردی گفت. امر مُعثَلِب؛ کاری نااستوار. (منتهی الارب). سخنی نااستوار ...
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.