[ مَ ثِ ] (ع مص) استوار داشتن و اعتماد کردن بر آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ثقة. (منتهی الارب). استوار شدن. (تاج المصادر بیهقی).
لغتنامه دهخدا
[ ثِ قَ ] (ع اِمص) اعتماد و اعتبار. (ناظم الاطباء).
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.