[ مُ کَ دْ دَ ] (ع ص) تیره. (آنندراج). کدر و تیره شده. (ناظم الاطباء). تیره. تار. مقابل روشن و درخشان. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا): در حال چهارم اثر مردمی آمد چون ناطقه ره یافت در این جسم م ...
لغت‌نامه دهخدا
[ مُ کَ دْ دَ نَ / نِ ] (ص نسبی، ق مرکب) با ملامت و با اندوه و آزردگی. (ناظم الاطباء).
[ مُ کَ دْ دَ ] (حامص) مکدر بودن. تیرگی. تاری : وز سر ناوک اجل صورت بخت خصم را دیده چو میم کاتبان کور شد از مکدری. خاقانی. و رجوع به مکدر شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.