۱. (ادبی) نوعی شعر مرکب از چند بند که قافیۀ مصراع‌های هر بند با بندهای دیگر متفاوت است ولی قافیۀ مصراع‌های آخر بندها با هم یکسان است، مانند این شعر: خیزید و خز آرید که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم وزان است ـ آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزان است / گویی به‌مثل پیرهن رنگرزان است ـ دهقان به تعجب سر انگشت گزان است / کاندر چمن و باغ نه گل ماند و نه گلنار (منوچهری: ۱۵۳). ۲. (صفت) [قدیمی] در‌رشته‌کشیده‌شده.