(مُ تَ ع) [ ع. ] (اِفا.)۱- نیک بختی جوینده، سعادت خواهنده.۲- کسی که چیزی را به فال نیک گیرد.
فرهنگ فارسی معین
۱. کسی که چیزی را به فال نیک بگیرد. ۲. آن‌که به دنبال سعادت است؛ سعادت‌جوینده.
فرهنگ فارسی عمید
[ مُ تَ عَ ] (ع ص) نعت مفعولی از استسعاد. نیک بخت و مبارک و میمون و کامران. (آنندراج) (ناظم الاطباء). بهره مند. رجوع به استسعاد شود: قیاصرهٔ روم به شرف ادراک خدمتش اگر مستسعد گشتندی... (جه ...
لغت‌نامه دهخدا
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.