(مُ تَ وِ) [ ع. ] (اِفا.) یاری کنندة و مددکار یکدیگر.
فرهنگ فارسی معین
[ مُ تَ وِ ] (ع ص) یکدیگر یاری کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). هم عهد در معاونت و یاری یکدیگر. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعاون شود.
لغت‌نامه دهخدا
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.