(گُ رُ) (اِ.) سخنی که از حد و اندازة گوینده متجاوز باشد.
فرهنگ فارسی معین
(گُ رَ) (ق مر.) (عا.)۱- به قیمت مقطوع، بی آن که وزن کنند و یا بشمرند.۲- به تخمین، بدون حساب دقیق.۳- بیهوده.
[ بُ زُ تَ ] (ص تفضیلی) نقیض کوچکتر. کلان تر. مهتر. باعظمت تر. جسیم تر. مسن تر. (ناظم الاطباء). اکبر. (ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی). اعظم. (منتهی الارب). مهتر. مه. مهینه. (یادداشت بخط ...
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.