(فِ) [ فر. ] (اِ.) آلکالوئیدی به فرمول ۲ O 4 N ۱ H 8 C که در برگ و دانة قهوه و چای و گیاه ماته و گیاه کلااکومیناتا موجود است. کافئین مقوی قلب و مدر است و در ضعف قلب و بیماری‌های عفونی ( ...
فرهنگ فارسی معین
زدودن کافئین از موادی مانند قهوه یا چای [قهوه‌پژوهی]
واژه‌های مصوب فرهنگستان
قهوه‌ای که کافئین آن را با حلّال گرفته باشند [قهوه‌پژوهی]
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.