[ فِ ج ج ] (ع اِ) میوهٔ خام. (منتهی الارب) (فهرست مخزن الادویه). || خربزهٔ شامی که هندوانه نامندش. (منتهی الارب). اکثر اطلاق آن بر میوهٔ خام مینمایند. و بطیخ شامی را نیز نامند که بطیخ هن ...
لغت‌نامه دهخدا
[ فَ جْ جُ حَ یْ وَ ] (اِخ) جایی است در اندلس از اعمال طلیطله. (معجم البلدان).
[ فَ جْ ءْ ] (ع مص) گاییدن زن را. (منتهی الارب).
[ فَ جْ ءْ ] (ع مص) گشاده سینه گردیدن کمان از زه. (منتهی الارب). || کلان شکم شدن ناقه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). || (اِ) میان دو پاشنهٔ شتر. || جِ فجوة. (منتهی الارب). رجوع به فج ...
(فِ) [ ع. فجاء ]۱- (مص م.) غافلگیر کردن و گرفتن.۲- (ص.) ناگهانی.
فرهنگ فارسی معین
[ فَ / فِ ] (اِ) بقیهٔ انگور و خرما که بر درخت مانده باشد. (برهان).
[ فَ جْ جا ] (ع ص) قوس فجاء؛ کمان که زه از قبضه اش دور باشد. (منتهی الارب).
[ فُ ءَ ] (اِخ) نام پدر قطری شاعر است. (منتهی الارب).
[ فَ جَ ] (ع اِ) میوهٔ خام. (اقرب الموارد) (منتهی الارب).
= فاجر
فرهنگ فارسی عمید
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.