(فِ) (اِ.) ترک بند، تسمه و دوالی که از عقب زین اسب میآویزند و با آن چیزی را به ترک میبندند.
فرهنگ فارسی معین
[ فِ ] (اِ) تسمه و دوالی باشد که از پس و پیش زین اسب آویزند، و آن را به ترکی قنجوقه گویند. (برهان). سموت زین باشد. (اسدی). ترک بند. (یادداشت بخط مؤلف): برافکند برگستوان بر سمند به فترا ...
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.