(عَ جَ)[ ع. ] (اِ.) گل و لای سیاه و بدبو. ج. عجله.
فرهنگ فارسی معین
[ عُ جُ ] (ع ص) جِ عجول. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
لغت‌نامه دهخدا
[ عَ نی یَ ] (اِخ) شهرکی است به ثغور مرج دیباج نزدیک مصیقه. (معجم البلدان).
[ عَ جَ لَ ] (اِخ) از دهات ذمار به یمن است. (معجم البلدان).
[ عِ لَ ] (اِخ) موضعی است نزدیک انبار و بنام عجلة دختر عمروبن عدی، جد ملوک لخم موسوم است. (معجم البلدان).
[ عَ لَ / عِ لِ ] (ع ص) رجوع به علجزة شود.
[ عَ لَ زَ ] (اِخ) ریگ توده ای است معروف برابر حفر ابوموسی. (معجم البلدان). در نقائض عَلَجزة ضبط شده است. (معجم البلدان).
[ عَ لَ / عِ لِ زَ ] (ع ص) اسب مادهٔ استوار درشت اندام. (منتهی الارب) (آنندراج). الفرس و الناقة الشدیدة. (اقرب الموارد). اسب سخت گوشت. (منتهی الارب). و لایقال للذَکَر من الخیل «عَجْلَزٌ» و ...
(عَ جَ لِ) [ ع. عجلة ]۱- (مص ل.) شتاب کردن.۲- (اِمص.) تعجیل، تندی.۳- (اِ.) شتاب، سرعت.
[ عَ جَ لَ / لِ تَ ] (مص مرکب) شتاب داشتن.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.