ستیز، ستم، زورگویی، زورگفتن، جور، جفا، بیداد
فرهنگ واژه‌های سره
ستم کردن؛ جور؛ ستمگری؛ بیداد؛ ستم.
فرهنگ فارسی عمید
[ ظُ لَ ] (ع اِ) جِ ظلمت. تاریکی ها: شادمان باد و به شادیّ و طرب نوش کناد باده از دست بتی خوبتر از بدر ظلم.فرخی. همیشه تا نفروزد قمر چو شمس ضحی همیشه تا ندرخشد سها چو بدر ظلم. فرخی. ظلمت ا ...
لغت‌نامه دهخدا
[ ظِ لَ ] (ع اِ) گیاهی است که شاخ نرم و تر و دراز دارد. (منتهی الارب).
[ ظَ لِ ] (ع مص) تاریک شدن.
[ ظَ لَ / ظِ لَ ] (اِخ) موضعی است در شعر زُهیر.
ظالم؛ ستمکار؛ ستمگر.
[ ظُ ] (اِخ) در مغرب بیش قلعه و شمال غربی بجنورد.
[ ظُ ] (نف مرکب) ظلم گداز: آسمان قدربخش و روزگار ظلم سوز روزگار ظلم سوز و قدربخش آسمان. سیدذوالفقار شیروانی.
(ظَ) [ ع. ] (اِ.) تاریکی، ظلمت.
فرهنگ فارسی معین
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.