۱. [جمعِ طیّارَة] [منسوخ] = طیاره ۲. [قدیمی] در دورۀ مغول، نوعی درآمد که از چند طریق به‌دست می‌آمده، من‌جمله اموال و املاکی که وارث نداشته و مالی که از شخص رشوه‌خوار یا کسی که از اموال پادشاه دزدیده بود، می‌گرفتند؛ آنچه از مال شخص غایب ضبط می‌شد.