(س) (ص فا.) در ترکیب به معنی «سپوزنده» آید: کین سپوز.
فرهنگ فارسی معین
نماینده، نماگر
فرهنگ واژه‌های سره
[ خَ سِ ] (حامص مرکب): ز خرسپوزی من علک خای گردد خر نه کَه خورد نه سبوس و نه جو نه آب و گیا. سوزنی.
لغت‌نامه دهخدا
[ خُ سِ ] (نف مرکب) آن که بوقت جماع با امردان موضع جماع را تر نکند: منم کلوک خرافشار و کِنگ خشک سپوز. (از فهرست دیوان سوزنی).
[ دَ سِ / سُ / سَ دَ ] (مص مرکب) سپوزیدن. درسپوختن. سپوختن. رجوع به درسپوختن شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.