۱. [مقابلِ گران‌بار] کسی که بار سبک بر دوش داشته باشد. ۲. حیوان بارکش که بارش سبک باشد. ۳. [مجاز] شخص فارغ و آسوده و بی‌خیال و مجرد: در شاهراه جاه و بزرگی خطر بسی ست / آن به کزاین گریوه سبک‌بار بگذری (حافظ: ۹۰۰)، از زبان سوسن آزاده‌ام آمد به گوش / کاندراین دیر کهن کار سبک‌باران خوش‌است (حافظ: ۱۰۴).