قدح بزرگ شراب‌خوری که پر از شراب می‌کردند و بر سر سفره می‌گذاشتند: چون می ‌خورم به‌ ساتگنی یاد او خورم / وز یاد او نباشد خالی مرا ضمیر (عماره: شاعران بی‌دیوان: ۳۵۸)، من می‌ نخورم تا نبود بر دو کفم جام / یا ساتگنی بر سر خوانم ننهی سه (منوچهری: ۹۹).