[ ژَ / ژِ دَ / دِ ] (ص، اِ) پاره. پاره پاره. ژند. کهنه. لته. دلق. رُکو. خرقه. جامهٔ دریده و کهن گشته. مندرس. جامهٔ پاره پاره. کهن. (حاشیهٔ لغت نامهٔ اسدی). خَلَق. خَلَق شده. فرسوده. مستعمل. ...
لغت‌نامه دهخدا
[ ژَ دَ / دِ ] (اِ مرکب) شیر بزرگ. شیر کلان. شیر خشمناک. رجوع به ژنده شود: زمانی همی بود سهراب دیر نیامد بنزدیک او ژنده شیر.فردوسی.
[ ژَ دَ / دِ ] (اِ مرکب) پیل بزرگ. فیل بزرگ. فیل کلان. فیل مست و خشمگین. معرب آن زندفیل است. (از تاج العروس). کلثوم : رده برکشیده سپاهش دو میل به دست چپش هفتصد ژنده پیل.فردوسی. گرازان سوار ...
خزنده.
فرهنگ فارسی عمید
[ غَ ژَ دَ / دِ ] (نف) نعت فاعلی از غژیدن. برهم نشیننده و خزنده. رجوع به غژیدن شود.
[ ژَ دَ / دِ ] (نف) آنکه دهان دره کند. رجوع به فاژ شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.