۱. راه و شکاف میان دیوار؛ سوراخ. ۲. [مجاز] عیب و نقص؛ فساد. * رخنه افکندن: (مصدر لازم) [قدیمی] ۱. در چیزی ایجاد رخنه و شکاف کردن. ۲. [مجاز] اختلاف و نفاق و جدایی میان دیگران انداختن. * رخنه کردن: (مصدر متعدی) ۱. شکافتن؛ سوراخ کردن. ۲. (مصدر لازم) نفوذ کردن.