۱. (ادبی) در عروض، اجتماع خبن و قطع و بتر است در فاعلاتن که فعل باقی بماند. ۲. [قدیمی] چهاریک چیزی را گرفتن.
فرهنگ فارسی عمید
[ رُ بُ ] (ع اِ) رُبْع. چهاریک. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). یک چهارم. (از اقرب الموارد). ج، اَرباع، رُبوع. چهاریک چیزی. (از آنندراج). || جِ رباعی. (از ناظم الاطباء). رجوع به رباعی ...
لغت‌نامه دهخدا
[ رُ عِ سَ یْ یِ ] (اِخ) دهی از بخش دزفول شهرستان دزفول. سکنه آن ۱۰۰ تن از عشایر بختیاری. آب آن از رودخانهٔ دز. محصولات آن غلات و برنج و کنجد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۶).
[ رَ عِ شَ دْ دا ] (اِخ) مراد از باغ ارم. (غیاث اللغات) (آنندراج). رجوع به باغ ارم و ارم شود.
[ رُ عِ مُ بِ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) ربع مؤنث. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به ربع مؤنث شود.
[ رُ عِ کُ ] (اِخ) دهی از دهستان بلوک شرقی بخش مرکزی شهرستان دزفول. سکنهٔ آن ۵ تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۶).
[ رُ عُدْ دا یِ رَ ] (ع اِ مرکب) ربع دایره. رجوع به همین ماده شود.
[ رُ بَ عَ ] (ع اِ) مؤنث رُبَع. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج، رُبَعات، رِباع. (اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجوع به رُبَع شود.
[ رِ عی یَ ] (ع اِ) خواربار قوم در اول سرما. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ج، رَباعیّ. || غزوه در فصل بهار. ج، رَباعیّ. || خر خواربارآور در بهار. (از اقرب الموارد).
[ اَ اَ بَ عِنْ وَ اَ بَ ] (ع اِ مرکب) هزارپا. گوش خزَک. گوش خارک. ابوسبع و سبعین. پرپایه. سدپایه. اسقولوفندریون.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.