۱. باده‌گساری و نشاط با دوستان. ۲. (اسم) باده‌ای که با یار و دوست یا به یاد دوستان بنوشند؛ پیالۀ شراب که به کسی دهند تا به شادی و کامرانی فلان دوست بنوشد. ۳. (اسم) ظرف بزرگ مسی پایه‌دار که در آن آب یا شربت می‌ریزند و در مجالس عمومی می‌گذارند تا هرکس تشنه باشد از آن بیاشامد.